Otizmli bir anne olarak çocuğumu bırakacak yer olmadığı için kendim muayene olurken de onu yanımda götürmem gerekiyor. Örn. Gazi Üniversitesin de özürlüler için ve yaşlılar için sıra almada öncelik tanıyan yer var ama yalnızca özürlü birey için. Oysa velisine de öncelikli sıra hakkı olmalı. Ben kendim muayene olurken de çocukla saatlerce beklemem gerekiyor ki bu nedenle kendi sağlığımla ilgilenmeyi bırakıp hastaneye gidemiyorum. Çok beklemek onlarla bir ızdırap. Bazı doktorlar da otizm konusunda bilgisiz. Sıra beklerken sürekli çişim geldi diyen, aynı pozisyonda hareketsiz duramayan bir çocukla nasıl saatlerce beklenip muayene olunabilir. Ayrıca diş muayenelerinde, röntgen çekimlerinde bu rahat durmuyor biz çekemiyoruz, yapamıyoruz diyerek bize kapı gösteriliyor. Öncelikle bu bireyler ve aileleri çok bekletilmeden muayene edilmeli. Çocuğun film ve röntgenini çekecek kişiler de eğitimli olmalı. Özürlü bireyler için sadece onlara bakan ayrı bir bölüm olsa belki daha iyi olur kanısındayım.
Atahan beyaz önlüğü pek sevmiyor yani aslında o kişinin doktor olduğunu anlıyor ve huzursuz olup gitmek istiyor. Doktorlar önlüksüz olabilir mi mesela? Ayrıca sıra beklemek de onu sıkıyor. Bir süre sonra etrafta dolaşmaya (hatta kaçmaya) başlıyor.Oyun odası gibi bir mekan olunca rahat ediyoruz,dikkatini oraya yoğunlaştırıyor.Hatta yanımızda oyuncak götürüp orada rahatça oynayabiliyoruz.Tabi bu küçük çocuklar için çözüm olabilir.Biraz daha büyük çocuklar için belki dergi,kağıt, boya kalemleri, kitap gibi araçların olduğu bir köşe oluşturulabilir.Bilmiyorum benim oğlum henüz 5.5 yaşında ve daha ilerde neler yaşanıyor pek fikrim yok. Bunların dışında otizmli çocukları anlayabilecek doktor ve personel de önemli. Maalesef her doktor anlayışlı değil. Ancak şunu da belirtmeden geçemeyeceğim: Atahan geçen yaz kaza geçirdiğinde (kamyonet çarpmıştı) röntgen çektirmek için sakinleştirici vermek zorunda kalmışlardı. Yine de çok zor bir işlem olmuştu. Yani öyle durumlar oluyor ki anestezi veya sakinleştirici olmadan yapması zor. Tomografi gibi. Ben sünnet için de aynı şeyi düşünüyorum. Uyutarak operasyon yapılabilir. Ama ondan sonra yarasına ellemeden nasıl durduracağız? Benim büyük oğlum bu yaz sünnet oldu ve 3 gün yattı mecburen. Ama Atahan da bu mümkün değil! İşte bu noktada ben çözüm üretemiyorum…
Devlet memuruyum, engellilerle ilgili sivil toplum örgütlerinde yönetici olarak görev yaptığım için engellilerin yaşadıkları ve tanınan hak ya da öncelikler konusunda oldukça bilgi sahibiyim. Sürekli Olarak çevremden dinlediğim ve bu gün kendi yaşadığım bir olayla da Sağlık Hizmeti almak konusunda yaşanan aksaklıkları dile getirmek istedim. 12.03.2010 tarihinde Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’nde Genel Anestezi ile diş bakımı yapılacak olan kızıma, anestezi uzmanı tarafından istenen kan tahlillerini yaptırmak için yaşadıklarım engelli bireylere hizmet sunma, hayatlarını kolaylaştırma anlamında maalesef ne çıkarılan kanunların ne de yayınlanan yönetmeliklerin bir işlevi olmadığını gösterdi. 09/03/2010 tarihinde kızımın gerekli kan tahlillerini yaptırmak üzere İzmir Hıfzıssıhha Esnt.ne gittik, önce danışmadan “sgk lılar için sıra bitti,eğer ücret yatıracaksınız alırız” gibi bir bilgi verildi. “Çocuk engelli ve bu gün bu kanı vermem gerek” dediğimde ise beni oradaki danışmaya, danışmadan da poliklinik doktoruna ilettiler. Sonunda aslında yapılmasını istediğim tahlillerden bir tanesinin orada yapılmadığını, bir sürü başka yerde yaptırabileceğimi söyleyerek uğurladılar. Çalıştığım kurum olması ve tabii ki Üniversite hastanesi olması sebebiyle 2.adresimiz D.E.Ü. Hastanesi oldu. Elimde istenen tetkikleri gösterir bir doktor belgesi olduğundan direk merkez laboratuarına gittim ve gerekli tahlillerin kodlanmasını istedim. Bu tarz bir işlemin orada yapılamayacağını, çocuk anestezi alacaksa anestezi polikliniğine giderek tahlil girişi yaptırmamızı söylediler. Anestezi Polikliniğinde sekretere gerekli izahatı(çocuğun engelli olduğunu, Ege Ü.de diş tedavisi için genel anestezi alacağını ve tahlilleri yaptırmak zorunda olduğum) yaptım, doktora sorayım diyen sekreter “biz burada anestezi vermeyeceğimiz hasta için tetkik giremeyiz, bu tahlilleri de her yerde yaparlar zaten…” şeklinde bir cevapla geri geldi. Ben “bu tahlilleri burada yaptıracağım, en doğal hakkım” dediğimde sekreter idare amirini aradı, oradan da çocuk hastalıkları polikliniğine yönlendirildim. Çocuk hastalıkları polikliniğinde kendi tanıdığım kişiler çalıştığından hasta kaydında sorun yaşamadım, ancak doktora girip tahlil kodlattırma aşamasında sırada bekleyen diğer çocuk yakınları ile öncelik tanınması konusunda hoş olmayan diyaloglar yaşadım. Otizmi olan bir çocuğu kan almak için ikna ettikten sonra kapı kapı işlem tamamlattırmaya çalışmak, çocuğun artan agresyonu-korkusu sonucu olası bir öfke nöbeti riski konusunda kimsenin hiçbir fikri olmayabilir, ama en azından “Engelli Bireylere Öncelik” tanıyan Sağlık Bakanlığının “Özürlü Kişilere Yönelik Sağlık Hizmetlerinin Sunumu” konulu genelgede yazdığı gibi özürlülerin ve yakınlarının (ve en önemlisi diğer hastaların) görebileceği şekilde öncelikleri belirtir tabelaların asılması belki kişilerle laf dalaşı yaşanmasını, zaten hayatı diğerlerinden kolay olmayan engelli ve yakınlarının daha fazla yıpratılmasını engeller. Sağlık Bakanlığı tarafından gerek görüldüğü için yayınlanan genelgenin yeniden gündeme alınması ve uygulanması konusunda gerekli çalışmaların yapılmasını diliyorum.